Klub Tańca Dawnego Alta Novella

Festiwale tańców dawnych w 2019

Festiwal „Scena dawna”

Gdy w 2018 r. zabrakło korowodowych zmagań, bardzo mi tego brakowało. Tym bardziej, że w ciągu roku przegotowywaliśmy się do festiwalu z programem renesansowym. Na szczęście nie tylko my żałowaliśmy, że organizatorzy postanowili pogrzebać trwający przez kilkanaście lat fetiwal tańców dawnych. Zespół „Fontana dei Pazzi”, w którym tańczy moja córka postanowił wypełnić lukę po korowodzie i zorganizował na sali Domu Kultury Świt I festiwal „Scena Dawna”. W pierwszej edycji festiwalu „Scena dawna” zorganizowanej w sali kinowej Domu Kultury Świt brało udział kilka zespołów i w trzech z nich tańczyła moja Asia, w dodatku odtwarzając tańce z trzech różnych epok i ciągle zmieniając stroje. Dostała nawet za tę wyjątkową aktywnosć dyplom.

Scena ze spektaklu "Piękna i bestia" Fontany dei Pazzi. Asia gra wieśniaczkę - to jedno z jej kilku przebrań


W tym samym przedstawieniu Asia świecznik a obok niej druga Asia - lustro


W przedstawieniu "Lubelskie afekta i ich efekta" Akademii Tańca Dawnego Asia grała wiedźmę - obok niej Ela jako lubelska gospodyni, prowodyrka matrymonialno - kryminalnej intrygi


A w spektaklu "Klejnoty" Alty Novelli Asia ślicznie tańczyła barokowo

Miejsce okazało się bardzo dobry wyborem, gdyż zarówno duża sala, dobra akustyka, jak i profesjonalne oświetlenie sceny znacznie uatrakcyjniły występy. W przedstawieniach „Piękna i bestia” Fontany dei Pazzi i "Lubelskie afekta i ich efekta" Akademii Tańca Dawnego zdjęcia rzucane na ścianę jako tło dodawały scenografii nowego wymiaru a w „Klejnotach” Kasia poprosiłą o oświetlanie sceny różnymi kolorami reflektorów, pasującymi do kolorów sukien solistek.

Scena ze spektaklu "Piękna i bestia" Fontany dei Pazzi


Scena ze spektaklu "Lubelskie afekta i ich efekta" Akademii Tańca Dawnego


Asia wiedźma w renesansowym spektaklu Akademii Tańca Dawnego


W czasie Asi solówki w "Klejnotach" scena oświetlona została na zielono

Ten barokowo – gimnastyczny pokaz zatańczyły właśnie cztery z nas na Festiwalu tańców „Scena dawna”. Filmowałam występy i z prawdziwą przyjemnością i dumą patrzyłam na moje koleżanki, a przede wszystkim moją ukochaną córeczkę jak pięknie prezentują się na scenie. Dziewczyny tańczyły barokowe choreografie w części odtwarzane a w części układane przez naszą nauczycielkę Kasię do muzyki Heandla, wykorzystując przyrządy gimnastyczne, które istniały również w dawnych czasach i mogły służyć do zabaw rekreacyjnych.
Niestety mój zachwyt był przyczyną mojej dużej wpadki – tak zapatrzyłam się na występy, że w połowie naszego przedstawienia wysiadł mi akumulator w kamerze i solówki swojej Asi nie nakręciłam...

Alta Novella w spektaklu "Klejnoty"


Barokowo - gimnastyczny spektakl "Klejnoty"


Alta Novella i "Klejnoty"

Międzynarodowy Festiwal Renesansu w Lublinie

W dniach 21-23 VI odbywał się w Lublinie III Międzynarodowy Festiwal Renesansu, na którym zaprezentowaliśmy nasz spektakl „Dawno temu”. Festiwal okazał się być bardzo ciekawie zorganizowaną imprezą z pochodami uczestników festiwalu (oczywiście w renesansowych strojach) prowadzonymi po głównym trakcie lubelskiego Starego Miasta, balem , na którym do tańca przygrywały dwie historyczne kapele oraz dodatkowymi warsztatami dla uczestników festiwalu, z których najbardziej przypadły mi do gustu zajęcia z komedii del`arte prowadzone przez krakowską aktorkę z dużym darem przekazywania wiedzy i poczuciu humoru. Ćwiczenia, które wykonywaliśmy w maskach, przydały mi się już w czasie naszego spektaklu parę godzin później.

      
Renesansowy pochód codziennie w czasie trwania festiwalu przechodził głównym traktem Lublina do rynku Starego Miasta


Bal zorganizowano w dawnym pałacu Czartoryskich

      


Rozpoczęcie festiwalu

       
Grupa "Komedianty" z Krakowa przedstawiła komedię del` arte. Mieliśmy okazję uczestniczyć w warsztatach, prowadzonych przez Kolombinę

Występy większości grup odbywały się na rynku Starego Miasta na dużej scenie z zadaszeniem, co było istotne ze względu na palące czerwcowe słońce. My występowaliśmy jako ostatni, gdyż większość naszej grupy dojeżdżała na festiwal tylko na nasz występ. Jeszcze zdołaliśmy przeprowadzić jedną próbę w domu kultury (Anię – wesołą kumoszkę – musiała zastąpić Sylwia Majewska) a potem udaliśmy się na przedstawienie.

   
W naszym spektaklu gościnnie brali udział Sylwia Majewska z Pawanilii w roli wesołej kumoszki i Artur Dobrzański w roli Falstafa

   
Przebieralnię mieliśmy w Domu Kultury i po próbie stamtąd wyruszyliśmy na rynek Starego Miasta

Jak na spektakl renesansowy przystało tańczyliśmy kilka XVI-wiecznych tańców - dostojną pawanę, skocznego gawota i kuranta, zmodyfikowaną przez naszą choreografkę Kasię do potrzeb przedstawienia gailliardę, frywolną voltę, widowiskową Allemandę i kilka zestawów branli.

Tańczymy gawota


Zestaw branli


Agata z Krzysiem wyskakali kuranta


Gagliarda na powitanie Falstafa


Asia skakała potrzymywana przez Artura w volcie


Praczki szykowały się do pracy też w rytm volty


Pechowa pawana, którą zaczynajiśmy dwukrotnie, gdyż płyta z muzyką zacięła się w pewnym momencie


Alemande na zakończenie zaślubin


Alemande


Szybkie branle de Champaigne kończyły cały spektakl

Scenariusz przedstawienia Kasia Mazur oparła na twórczym połączeniu kilku wątków z komedii Szekspira i przydzieleniu do odegrania pewnych epizodów kilku znanym bohaterom tych utworów. Tak więc wesołymi kumoszkami z Windsoru były Kasia i Sylwia (w poprzednich przedstawieniach Ania P.), rolę słodkiej Nanette odtwarzała Asia, ja byłam jej despotyczną matką a Kornel ubogim ukochanym. Rolę złośnicy dostała Agniszka a Artur błyskotliwie zagrał Falstafa.

   
Wesołe kumoszki w akcji


Kornel chce obdarować ukochaną Nanette kwiatem


Jestem potworną matką, która odrywa córkę od ukochanego


Zdradliwy Falstaf...


zabawnie ukarany

Przyznam się, że tremy nie czułam. Może dlatego, że tańczyliśmy ten spektakl już po raz czwarty. Jedyną niewiadomą była jakość podłogi na scenie (gdyz nie mieliśmy czasu, aby ją przetestować przed przedstawieniem) oraz to, czy zadziała nasza płytka z muzyką. I rzeczywiście płytka sprawiła nam niespodziankę i zacięła się w najbardziej uroczystym miejscu na początku pawany. Trzeba było zaczynać taniec jeszcze raz.
Natomiast dużą przyjemność sprawiła mi żywiołowa reakcja publiczności. W momentach komicznych rozlegały się śmiechy a na koniec otrzymaliśmy duże oklaski i sporo komplementów.

Młodzi zakochani i niezadowolona matka


Jak widać byłam mocno niezadowolona...

   
Odebrana ukochanemu Nanette opłakuje swoją miłość z kwiatkiem w dłoni

   
Na szczęście kumoszki uknuły plan, jak połączyć zakochanych


Na scenę wkracza złośnica


Falstaf na mój widok spłoszył się nieco. Ciekawe dlaczego?


A tak ładnie go witałyśmy girlandami kwiatów


Sprzedana Nanette zostaje przedstawiona Falstafowi jako jego narzeczona


Ogólna wesołość


Praczki i próba schowania Falstafa


Nie ma to jak dobre pranie ...


Praczki zadowolwne z dobrze wykonanej roboty

   
Zdejmowanie płaszczy i masek po ceremonii zaślubin


Usidlony przez złośnicę Falstaf


Całe plany złej matki legły w gruzach


Na szczęście wszyscy złożyli się na posag dla Nanette


A to już finał

Poza zajęciami i naszym występem spędziłyśmy z Asią i naszą koleżanką Bożenką dwa dni na spacerach po historycznym Lublinie oraz oglądaniu spektakli innych zespołów. Niektóre były bardzo ciekawe, jak pokaz żąglowania chorągwiami w wykonaniu Gwardii Gryfa, przedstawienie w stylu komediii del`arte w wykonaniu zespołu Trupa Komedianty z Krakowa i jak zawsze ładny spektakl w wykonaniu Pawanilii. Gospodarze, zespół Belriguardo, zaprezentowali się w dwóch spektaklach renesansowych i oryginalnym przedstawieniu „Dziejba leśna” ze współczesną choreografią na motywach poezji Leśmiana, traktującym o nocy świętojańskiej. Spektakl odbywał się wieczorem 24 czerwca, czyli jak najbardziej na czasie.

      
Gwardia Gryfa przebojowo żąglowała flagami a konferansjer wprowadził na widowni element zabawy


Toteż niektórzy bawili się przed sceną całkiem dobrze


Nie zabrakło również pokazu czeskiej mody renesansowej


Po przedstawieniu na Festiwalu Renesansu w Lublinie
Alta Novella. Od lewej: Anna H., Bożena Z., Agata K., Kornel J., Katarzyna M., Aleksandra M., Krystyna D., Łukasz, Joanna S., Artur D., Anna S. (ja), Agnieszka , Krzysztof M.


Zniewolony przez złośnicę Agnieszkę Falstaf - Artur

do góry strony