znaki żółte Szlak żółty prowadzi z miejscowości Frycowa łąkami i lasem do głównego szlaku czerwonego, dochodząc do niego na brzegu Hali Pisanej i omijając po drodze Rezerwat ścisły Barnowiec na stokach Góry Sokołowskiej. Jest to szlak pod względem technicznym łatwy, chciaż oczywiście trzeba podejść do góry około 750 m., ale są to podejścia łagodne. Po opuszczeniu miejscowości Frycowa idziemy asfaltową drogą cały czas na południe, najpierw przez pola z pięknymi widokami, a potem, po zakończeniu drogi asfaltowej, przez bukowy las. Po dojściu do granicy lasu widzimy w dolinie domy wsi Baranowiec. Lasem dochodzimy do Sokołowskiej Góry i, mijając z lewej strony Rezerwat Przyrody Barnowiec, w którym jest stary drzewostan, dochodzimy do grani pasma Jaworzyny Krynickiej.
Buczyna - pierwotny drzewostan naszych gór
Tu łączymy się z głównym szlakiem czerwonym, skręcając w prawo. Lasem bukowym dochodzimy do pięknej Hali Pisanej. Razem ze znakami czerwonymi szlak żółty wiedzie nas przez urokliwą halę, pod szpalerem limb, skąd rozciąga się panorama prawie całego pasma Beskidu Sądeckiego, od Hali Łabowskiej po Jaworzynę Krynicką. Na drugim skraju hali opuszczamy ją, aby szlakiem żółtym zejść w dół w kierunku południowym do Piwnicznej.
Widoki na południe z grani pasma Jaworzyny Krynickiej
Odpoczynek na Przełęczy Bukowina (993 m n.p.m.), skąd odchodzi w dół szlak żółty do Piwnicznej (2023 r.)
Stąd do Hali Łabowskiej jest 4,7 km a do Runka 11,5 km
Jest to piękna droga biegnąca najpierw stromo w dół przez las i wzgórze Groń, a potem łagodniej przez łąki i małą osadę Jarzębaki (ach, jaka fantastyczną panoramę mają tu mieszkańcy na wszystkie strony świata - na zachód roztacza się całe pasmo Radziejowej, na południu kusi łatwym podejściem niewielki, ale będący prawie symbolem Piwnicznej, Kicarz a na wschodzie i północy zachwyca nas malownicze, pobliskie pasmo Jaworzyny Krynickiej z Makowicą). Po przejściu góry Bucznik i ostrym zakręcie w prawo prawie u podnóży Kicarza, gdzie znajdujemy źródełko wody mineralnej dochodzimy do Piwnicznej.
Widok spod Gronia na południe
Idziemy drogą w dół przez malownicze łąki. W tle widać Makowicę... (2023 r.)
a na Makowicy schronisko Cyrlę
Dawny urok górskich łąk z kopami siana (2014 r.)
Panorama w kierunku południowo - zachodnim na pasmo Radziejowej - z lewej osada Zabanie
z piękna łąką na pierwszym tle
Panorama w kierunku wschodnim na pasmo Jaworzyny
Widok szlaku żółtego w kierunku północnym, czyli w kierunku Hali Pisanej
Kicarz - najbliższy szczyt Piwnicznej
Kilkakrotnie korzystaliśmy z tego malowniczego szlaku, gdy mieszkaliśmy w Piwnicznej. To przy nim kiedyś w dniu moich urodzin nasi przyjaciele Lidka i Piotrek z Pawełkiem znaleźli 3 ogromne kozaki, które wręczyli mi jako prezent urodzinowy. W tym roku (2023 r.) szliśmy tą drogą z Asią, Iwonką i Pawłem z Piwnicznej na Halę Pisaną, aby skończyć szlak w Rytrze - zajęło nam to 6 godzin i zrobiliśmy prawie 20 kilometrów. W nagrodę ominęła nas burza, zapowiadana od poprzedniego wieczora, tylko ulewny deszcz skąpał nas przy zejściu do Rytra - ale deszcz w górach to rzecz normalna.
I - Odpoczynek na szlaku - Paweł, Lidka i ja; II - grzyby, które dostałam wtedy od nich w prezencie urodzinowym (2014 r.)
Jesteśmy coraz bliżej Piwnicznej. Panorama w kierunku zachodnim na pasmo Radziejowej
Kicarz i źródło (2023 r.)
Piwniczna jest bardzo miłym miasteczkiem z ładnym rynkiem, na którym naliczyłam w tym roku (2023) około 5 cukierni i jedną zabytkową studnią z wodą mineralną, malowniczym parkiem zdrojowym z ofertą wód mineralnych (stąd jest słynna Piwniczanka). Posiada też zabytkowy kościół z zadbanym terenem rekreacyjnym na nadpopradzkiej skarpie oraz ścieżki przyrodniczo – historyczne na Okopy i na zboczach górującego bezpośrednio nad miasteczkiem Kicarza (703 m n.p.m.).
Piwniczna z widokiem na Poprad i północną część pasma Radziejowej
Kościół w Piwnicznej w zimowej scenerii (2021 r.)
Na rynku w Piwnicznej w 1998 r. (ja, Asia i Staś)
Pijalnia wody w Piwnicznej (2023 r.)
Przy fontannie na wczasowym deptaku - Asia, Paweł, Iwona (2023 r.)
To źródło wody mineralnej cieszy się niesłabnącym powodzeniem - tu po wodę pojechali Staś i Piotrek (2014 r.)
Zaś jako główny punkt komunikacyjny między dwoma pasmami Beskidu Sądeckiego jest niezastąpiona – prowadzą z niej piękne szlaki zarówno w pasmo Jaworzyny właśnie, jak i pasmo Radziejowej z możliwością przejścia dalej do rejonu Pienin. To nasze kolejna ulubiona miejscowość w tym rejonie do zakwaterowania w czasie wakacji, po Muszynie i Krynicy.
Mieszkaliśmy tu wielokrotnie w różnych miejscach, w tym roku tak blisko Popradu, że z niepokojem patrzyłam po wspomnianych deszczach na gwałtownie przybierający stan wody, czy nie zaleje nam ogródka z bramką do grania w piłkę nożną. Zaledwie po dwóch ulewach w górach brunatna woda górskiej rzeki niosła plastikowe butelki, buty, piłki i inne eksponaty porwane w ogródków, czemu moje wnuki przyglądały się ze zdumieniem, jak szybko potrafiła się zmienić rzeka, przez którą dopiero co przechodziły wpław sarny...
W tym domu mieszkaliśmy z dziećmi w Piwnicznej w tym roku i mieliśmy prywatne, duże boisko nad samą rzeką (2023 r.)
A w tym domu na opisywanym tu żółtym szlaku mieszkaliśmy z mężem i przyjaciółmi 9 lat wcześniej
Poprad potrafi być bardzo groźny
Sarna przeprawia się przez Poprad - zdjęcie Asi (2023 r.)
Szlaki boczne w paśmie Jaworzyny Krynickiej - część wschodnia:
I Muszyna - Jaworzyna Krynicka
II Krynica - Runek - Żegiestów lub Wierchomla lub Szczawnik
III Łabowa - Hala Łabowska - Łomnica lub Piwniczna
Szlaki boczne w paśmie Jaworzyny Krynickiej - część zachodnia:
V Barcice - Makowica - Rytro
Powrót do strony głównej o podróżach
