Stolicą Madery, portugalskiej wyspy leżącej na Oceanie Atlantyckim 1000 km od Lizbony i oddalonej o 600 od Afryki, jest Funchal, niewielkie miasto, które założyli pierwsi osadnicy po odkryciu wyspy przez portugalskiego żeglarza Joao Zarco w 1420 roku. Położone amfiteatralnie na zboczach gór porośniętych lasem, przypomina nam inne zabytkowe miasta Portugalii. Głównie ze względu na chodniki wyłożone granitowym brukiem, układanym we wzorki, rzeźbione, bazaltowe portale na kamienicach oraz pojawiające się na niektórych z nich azulejos.
Funchal położone jest amfiteatralnie na zboczu górskim
Panorama Funchal od strony oceanu
Zabytkowe miasto w portugalskim stylu
Pomnik Joao Zarco, odkrywcy Madery, przy zabytkowym budynku banku
Bazaltowe portale na portugalskiej Maderze
Hotel Ritz - piękny budynek zdobiony azulejos
Portugalskie miasto: granitowo - bazaltowa mozaika jako bruk, fontanny
Miasto posiada kilka piętnastowiecznych i szesnastowiecznych zabytków, jak katedrę i pojezuicką kolegiatę, twierdzę oraz zabytkowe domu z podcieniami z XVIII wieku. Nadmorska promenada ukazuje piękną panoramę miasta i prowadzi do starego portu i przystani jachtowej.
Katedra w Funchal
Katedra z XV wieku
Mury XVI-wiecznej twierdzy
Promenada w Funchal
Spacer po promenadzie (za to zdjęcie dziękujemy Misiakom)
Port
Port jachtowy
Funchal
Ale najpiękniejsze w Funchal są ogrody. Niestety nie zdążyłyśmy pójść z Asia do ogrodu botanicznego, w którym rosną wiecznie kwitnące kobierce kwiatów i krzewów z całego świata, ani do ogrodów Monte, gdzie dojechać można z dołu miasta, zbudowaną w XIX wieku, (gdy Funchal stało się modnym miejscem na wakacje wśród bogatych europejczyków) kolejką linową, a zjechać z powrotem w wiklinowych koszach, sterowanych przez panów w podgumowanych butach. Te widoki zostawiamy sobie na później, gdy jeszcze kiedyś wrócimy na Maderę (wcale tego nie wykluczamy – zostało nam tam jeszcze wiele tras górskich do przejścia). Ale sam spacer zabytkowym centrum Funchal cieszy oczy rosnącymi tu unikalnymi palmami i kwitnącymi drzewami, wśród których rozpoznałam słodko pachnące kwiaty na drzewku frandżipani i jaskrawe kielichy tulipanowca gabońskiego, widziane przeze mnie wcześniej tylko w Tanzanii. Klomby na wyspie często porastają charakterystyczne kwiaty strelicji, będącej symbolem Madery.
Te azulejos pokazują dziewiętnastowieczne damy, korzystające z wczasów w Funchal: na górę wnoszone były w lektykach a w dół zjeżdżały w wiklinowych koszach. Bogaci wczasowicze przypływali na wyspę statkami i do brzegu przewożono ich w szalupach
Obecni wczasowicze w Funchal :) (też zdjęcie Misiaków)
Ukwiecone miasto
Spacerujemy po ogrodach
Tu podziwiamy kwiaty tulipanowca (za te dwa zdjęcia też dziękujemy naszym znajomym z Madery)
Symbol Madery - strelicja
Pięknie pachnące frandżipani, widziane przez nas wcześniej w Tanzanii
Pochodząca z południowej Afryki, unikalna paproć palmowa Encephalartos transvenosus, dorastająca do 12 metrów
A tu Asia przy drugim przedziwnym egzemplarzu
Szkarłatnie kwitnące Clerodendrum capense z Afryki tropikalnej, należące do rodziny werbenowatych i popiersie Bolivara
Tam, gdzie są tropikalne drzewa, moga też być tropikalne papugi
i puchacze patrzące na nas z przymrużeniem oka
Malowniczy staw w ogrodzie w centrum Funchal
Miejscem, które warto w Funchal zwiedzić jest targ Marcado dos Lavradores, gdzie w zabytkowej, dwupiętrowej sali sprzedawane są maderskie specjały, począwszy od ryb z olbrzymimi kawałami tuńczyka i tutejszym przysmakiem - rybą pałaszem, przez kwiaty z królującymi strelicjami a skończywszy na unikalnych owocach, które nigdzie indziej nie występują.
Sprzedawcy chętnie częstują kawałkami owoców i zapraszają do swoich stoisk. Na wielokolorowym straganie, wśród znanych nam owoców agawy, granatów i fig naszą uwagę zwracają podobne do szyszki, zielone owoce filodendrona oraz kilka odmian marakui: pomarańczowa, bananowa, cytrynowa, pomidorowa.
Różnią się nie tylko wyglądem, ale też smakiem. Zachęceni przez sprzedawcę kupujemy kilka. U mnie wzbudzają zachwyt obrusy i serwetki tkane przez maderskie gospodynie i pięknie haftowane. Przed wyjazdem nabyłam kilka w naszym miasteczku na prezenty i pamiątki, gdyż jest to też produkt, z którego słynie Madera.
Targ Marcado dos Lavradores
Kwiaciarka w regionalnym stroju zachęca do kupna czeronych kwiatów, w tym strelicji
Unikalne owoce na targu Marcado dos Lavradores, w większości różne odmiany marakui
Maderskie owoce: banany, mango, filodendron
W starej części Funchal i okolicach promenady i portu jachtowego można zjeść w licznych restauracjach tutejsze przysmaki. Poza słynnym pałaszem, polecane jest również eszpetado, czyli szaszłyki wołowe na patyku z drzewa laurowego, a do popicia poncha, czyli wódka z miodem i egzotycznym sokiem.
W Funchal można też znaleźć polskie ślady: na jednej ulicy znajduje się popiersie Józefa Piłsudskiego, który odpoczywał na Maderze w 1931 roku. To nie jedyne polskie związki z Maderą. W zapiskach historycznych, dotyczących pierwszego osadnictwa na Maderze, można odnaleźć tajemniczą postać Henryka Niemieckiego, który ożenił się tu i dostał ziemię od księcia portugalskiego Henryka Żeglarza a później zginął, płynąc statkiem koło Cabo Girao pod skałą, która spadła na niego. Ze względu na to, że cieszył się on wyjątkowymi względami portugalskiego króla Jana II (który nawet uczestniczył w jego ślubie), wysunięto hipotezę, że tak naprawdę był to król polski Władysław III Warneńczyk, który wcale nie zginął pod Warną, tylko uciekł z pola walki, aby potem snuć się incognito po Europie i skorzystał z azylu oferowanego mu przez portugalskiego króla. To, że nazywano go niemieckim, podobno nic nie przeszkadza, bo tak nazywano tu wszystkich przybyszy z naszej części Europy. Ale to jeszcze nie wszystko.
Mieszkańcy Porto Santo szczycą się tym, że w 1478 roku mieszkał na ich wyspie Krzysztof Kolumb, który ożenił się z córką gubernatora wyspy. Portugalski historyk Manuel Rosa, znawca życia Krzysztofa Kolumba wysnuł tezę, że Kolumb był synem Władysława Warneńczyka i ... trudnił się dodatkowo szpiegostwem na rzecz portugalskiego dworu. Profesor chce uzyskać od polskich władz zgodę na pobranie próbki DNA ze zwłok Władysława Jagiełly, aby przekonać się, czy pokrewieństwo Kolumba z rodem Jagiellonów rzeczywiście istnieje. No cóż, obie teorie są kontrowersyjne, ale nie miałabym nic przeciwko temu, abyśmy mieli takie związki zarówno z tą piękną wyspą, jak i odkrywcą Ameryki.
Do Funchal z naszego hotelu mogłyśmy jeździć autobusem rejsowym, który kursował mniej więcej co 2,5 godziny lub specjalnym busem hotelowym, do którego wcześnie trzeba było zarezerwować miejsce. Zaś z Funchal odchodzą autobusy do różnych miejscowości na całej Maderze. Nie są drogie, tak samo jak taksówki, z których można śmiało korzystać, wybierając się w miejsca, gdzie autobusy nie dojeżdżają (n.p. na lewady). Co więcej, biorąc pod uwagę fakt, że po lewadach chodzi się w jednym kierunku (na ogół z góry w dół) i przeważnie zaczyna się i kończy trasę w różnych miejscach, najlepiej umówić się wcześniej z kierowcą, aby odebrał nas z określonego miejsca w oznaczonym czasie, doliczając sobie do nominalnego czasu przejścia jakąś godzinę na nieprzewidziane okoliczności. My, wybierając się w góry, zamówiłyśmy sobie taksówkę przez recepcję w naszym hotelu, gdyż chciałyśmy mieć pewność, że kierowca przyjedzie po nas w te góry zgodnie z umową.
Postój taksówek
Współczesne Funchal
Co by tu jeszcze zobaczyć?
Wybrzeże Madery - wycieczka na przylądek
Powrót do strony o Maderze
Powrót do strony głównej o podróżach
