Na koniec dotarliśmy do kompleksu Wielkiego Pałacu, który był oficjalną rezydencją królów Tajlandii od XVIII wieku do połowy XX w. Obecny król już tu nie mieszka, ale kompleks służy do celów reprezentacyjnych. Dwukilometrowy mur otacza wiele obiektów, które można podzielić na dwie odrębne części: część świątynną, która udostępniona jest do zwiedzania i część pałacowo - urzędową dworu królewskiego, w tym właściwy, oficjalny budynek pałacowy, udostępnione turystom tylko częściowo.
Obok tych budynków, zbudowanych w eleganckim stylu, który można nazwać ogólnie europejskim, przechodzi się po minięciu bramy głównej i już z oddali zza muru ciekawie prezentują się nam tajskie dachy budynków kompleksu świątynnego Wat Phra Kaeo i pałacu Chakri Maha Peasat.
Przechodzimy przez bramę na teren Wielkiego Pałacu - widać dach pałacu Chakri Maha Peasat
Widoczna za murem
świątynia Wat Phra Kareo
Nasza przewodniczka zaprowadziła nas najpierw na teren świątynny. I nagle znaleźliśmy się w innym świecie – wspaniałe, mieniące się kolorami orientalne obiekty z łamanymi dachami, pokrytymi czerwoną dachówką i wykończonymi w charakterystyczny sposób (mnie kojarzą się trochę ze skrzydłami naszej husarii), złote wieże (chedi), bogactwo zdobień i rzeźb – to wszystko zachwyca. Człowiek w oszołomieniu rozgląda się dookoła i nie wie, na czym zatrzymać wzrok.
Obiekty świątyni Wat Phra Kaeo
Widok na Panteon Królewski
Widok z górnego tarasu
Widok spod sali ordynacyjnej Szmaragdowego Buddy
Wejść do kompleksu świątyni Wat Phra Kaeo strzeże 6 par demonów (jakszów), ustawionych do niej twarzami. Ich kolorowe wizerynki na mnie sprawiają wrażenie postaci z bajek.
Demony bronią wejścia do świątyni Szmaragdowego Buddy
Najsłynniejszą budowlą na terenie kompleksu jest ubosot Świątyni Szmaragdowego Buddy, czyli sala ordynacyjna z drugiej połowy XVII w. W tym typowo tajskim pod względem architektonicznym budynku, lśniącym od wykładających go złotych i srebrnych płytek, poprzetykanych kolorową mozaiką, mieszczą się wspaniałe zabytki: kilka posągów Buddy ze złota i srebra, a przede wszystkim szmaragdowy Budda na złotym cokole (pozłacany tron wykonany jest z rzeźbionego drewna) z baldachimem oraz dwa duże 3-metrowe posągi Buddy z lanego złota, rzeźbione i zdobione drogimi kamieniami. Posąg szmaragdowego Buddy tak naprawdę wykonany jest z jadeitu i wg legendy odnaleziony został w XV wieku jako posążek ukryty pod warstwą gliny. Wykonano dla niego 3 sukienki, zmieniane na każdą porę roku. Posadzka świątyni pokryta jest w całości płytkami ze srebra, ściany zaś interesującymi malowidłami, przedstawiającymi sceny z życia Buddy.
Słynna świątynia Szmaragdowego Buddy
Ściany świątyni Wat Phra Kaeo lśnią wykładającymi je złotymi i srebrnymi płytkami, poprzetykanymi kolorową mozaiką
Nad wejściem do świątyni znajduje się symbol królewski – bóg Wisznu na mitycznym ptaku Garuda. Drzwi pokryte zostały masą perłową a po obu stronach wejścia stoją posągi chińskich bogów opiekuńczych. Z ptakami Garuda spotykamy się jeszcze wielokrotnie, gdyż podtrzymując mitycznego węża Naga tworzą korowód rzeźb na zewnętrznej galerii dookoła świątyni. Przejście dookoła budynku świątyni wprawia w podziw nad mistrzostwem wykonania i bogactwem elewacji.
Ptaki Garuda podtrzymują węża Naga
Chińscy bogowie opiekuńczy pilnują dostępu do świątyni
Przejście dookoła ubotu Szmaragdowego Buddy wprawia w zachwyt nad maestrią jego wykonawców
Do samej świątyni wchodzi się bez butów i, niestety, nie można robić zdjęć w środku. Ze względu na to, że w świątyni nie można palić kadzideł, wierni buddyści składają ofiary na zewnątrz przed posągiem chińskiej bogini miłosierdzia, po bokach której stoją kamienne posągi ptaków chińskich. Posągi wołów używane były niegdyś podczas ceremonii zasiewów.
Ołtarz chińskiej bogini miłosierdzia
Składanie darów chińskiej bogini - buddyści ofiarowują jej kwiaty lotosu
Woły i chińskie ptaki
Obok świątyni stoi nietypowa dla nas, śliczna dzwonnica, pokryta delikatną porcelanową mozaiką w kształcie kwiatów. Jest ona do dziś używana podczas ceremonii w świątyni. Niedaleko niej zachwyca pokryta ceramicznymi płytkami kaplica Buddy z Gandhararaty.
Dzwonnica
Obiekty świątyni Wat Phra Kaeo - Hor Phra Gandhararat
Kaplica Buddy z Gandhararaty jest po prostu piękna
Na dziedzińcu kompleksu świątynego na górnym tarasie przyciąga wzrok kilka innych ciekawych i pięknych obiektów, zwłaszcza świecąca z daleka, duża, okrągła złota wieża Chedi wzniesiona w stylu cejlońskim przez króla Ramę IV. Inne dwie złote chedi, znajdujące się na terenie kompleksu, powstały na pamiątkę rodziców króla Ramy I a ich konstrukcje podtrzymywane są przez rzeźby czterech małp i 16 demonów.
Złota Chedi w Wat Phra Kaeo
Dwie inne złote chedi, znajdujące się na terenie kompleksu, powstały na pamiątkę rodziców króla Ramy I
Budynek biblioteki, stojący tuż przy złotej Chedi, w którym przechowywane są buddyjskie pisma święte, strzegą z kolei posągi demonów i mitycznych węży Naga z ludzkimi twarzami a przy kolumnach stoją figury słoni. W tym niewielkim, ale proporcjonalnym i lekkim architektonicznie budynku, lśniącym od złota, drzwi wejściowe również pokryte są masą perłową.
Budynki kompleksu na górnym tarasie
Budynek biblioteki i Panteonu Królewskiego
Biblioteka Phra Mondop i postać mitycznego węża Naga
W dużym, bardzo ciekawym architektonicznie, o kilkakrotnie załamanej bryle i charakterystycznych tajskich dachach, budynku Panteonu Królewskiego znajdują się posągi obecnie panującej dynastii. Przed budynkiem stoją trudne do zinterpretowania postacie mitycznych stworzeń – pół ludzi, pół – lwa czy pół-ludzi, pół-ptaków.
Panteon Królewski jest wspaniałym przykładem architektury tajskiej
Prasat Phra Thep Bhidon, czyli tajski panteon królewski
Ja na tle Panteonu
Na wschód od panteonu 8 prang, pokrytych porcelanową mozaiką, symbolizuje różne aspekty buddyzmu.
Prangi
Przechodząc galerią Ramakien, która otacza kompleks świątynny, z zachwytem oglądamy też częściowo pozłacane freski przedstawiające sceny z tajskiej części Ramajany (w skrócie: królowi porwano żonę i wyruszył na czele armii małp, aby ją odbić)
Freski w galerii Ramakien przedstawiają legendę, opisaną w eposie Ramajany
Bitwa i słynny rydwan
Po przejściu na drugi dziedziniec, czyli na teren zespołu pałacowego otwiera się przed nami zupełnie inny typ architektury. Duży plac z zadbanym trawnikiem i strzyżonymi gazonami otaczają obiekty, zbudowane w stylu, będącym pomieszaniem tajskiego z europejskim.
Europejski w stylu gmach w kompleksie Wielkiego Pałacu
Plac kompleksu Wielkiego Pałacu
Studium z kandelabrem ;)
Wspaniała tajska architektura - na pierwszym planie brama z drzwiami dla dawnej gwardii królewskiej
Syjam (obecnie Tajlandia) jako państwo nigdy nie stracił niepodległości dzięki mądrej polityce króla Ramy V, który wprowadził w swoim królestwie zwyczaje europejskie poznane w trakcie podróży po Europie i na skutek bytności na różnych europejskich dworach (m.in. używanie sztućcy), dzięki czemu Tajowie wydawali się europejskim kolonizatorom bardziej cywilizowani niż inni przedstawiciele Dalekiego Wschodu. Król umiał też politycznie lawirować między europejskimi mocarstwami. W architekturze wprowadził styl europejski (np. kolumny niby korynckie, portyki) łącząc je z tajskimi dachami, co dało ciekawy, oryginalny efekt i podobało się zagranicznym gościom.
Nie dziwię się, że Tajowie chcieli w swoich reprezentacyjnych budynkach zachować takie dachy...
W takim stylu zaprojektowny został i wykonany pałac Chakri Maha Prasat. Budynek mieści salę audiencyjną, sale z pamiątkami związanymi z Buddą oraz urny z prochami rodziny królewskiej.
Pałac Chakri Maha Prasat w Bangkoku
Pałac Chakri Maha Prasat
Dostępu do schodów pałacu o europejskiej fasadzie bronią azjatyckie słonie
Po jego lewej stronie wznosi się zupełnie inne, bardziej tradycyjne dzieło tajskich architektów, będące dawną salą tronową z czasów Ramy I (II-ga połowa XVIII w), gdzie centralne miejsce zajmuje tron w kształcie łodzi.
Budynek w stylu tajskim - dawna sala tronowa na terenie Wielkiego Pałacu
Kolejny śliczny budynek w stylu tajskim
Po prawej stronie pałacu królewskiego można podziwiać piękne cacko – mały, pozłacany pawilon drewniany, przez który niegdyś przenoszono króla w lektyce do pierwotnej sali tronowej.
Pozłacany pawilon drewniany widoczny jest za drzewkami
Prześliczny pozłacany pawilon - prawdziwe tajskie cacko
Plac od strony zachodniej zamyka bardzo dekoracyjny i oryginalny budynek Phra Thinang Dusit Maha Prasat, będący pierwszą salą tronową, wybudowaną na terenie Wielkiego Pałacu. Ten wspaniały budynek, zachwycający mnie osobiście swoją elegancją i proporcjami, w którym oprócz tronu znajduje się też łoże królewskie wykonane z masy perłowej, służy obecnie do odprawiania ceremonii pogrzebowych członków rodziny królewskiej. Niestety tego dnia był nieudostępniony do zwiedzania. Zrobiłyśmy sobie za to koło niego zdjęcia. Przyjemnie jest uwiecznić się na takim nietypowym wierzchowcu...
Budynek Phra Thinang Dusit Maha Prasat z lewej strony; z prawej - pozłacany pawilon, gdzie król przesiadał się do lektyki
Budynek Phra Thinang Dusit Maha Prasat - pierwsza sala tronowa na terenie Wielkiego Pałacu
No, czyż to nie jest piękne? Okna...
Jest - a tu wejście do sali tronowej
Turystki...
Żegnamy niezrównany kompleks wielkiego Pałacu w Bangkoku
Bangkok cd