Dzielnica Nowe Miasto powstała w połowie XIV wieku, gdy Stare Miasto stało się już za ciasne dla ówczesnych mieszkańców Pragi. Założone zostało według jednolitego planu wokół 3 placów targowych, z których dwa: Waclawskie Namiesti (dawny targ koński) i Karlowe Namiesti (dawny targ bydlęcy) pełnią istotną rolę do dziś jako centra handlowo – gospodarcze. Dawniej też mieszkali tu kupcy i rzemieślnicy. Ale po ich starych kamienicach pozostało niewiele – większość wyburzono w XIX wieku, budując na ich miejscu imponujące budynki w nowym stylu często eklektycznym lub secesyjnym.
Waclawskie Namiesti jest równocześnie jednym z najważniejszych placów Pragi. To w tej alei miały miejsce ważne dla dzisiejszych Czechów wydarzenia: tu ogłoszono niepodległość Czechosłowacji w 1918 roku, tu w 1969 r. dokonał samospalenia student Jan Palach w proteście przeciwko sowieckiej inwazji na Czechosłowację i rządom komunistycznym i tu odbywały się milczące demonstracje antykomunistyczne, które doprowadziły do Aksamitnej Rewolucji 20 lat później. Mnie te wydarzenia zawsze stają przed oczyma, gdy jestem na tym placu, gdyż są związane ze wspomnieniami z mojego życia.
Vaclavske Namesti - główny plac Nowego Miasta
Najbardziej reprezentacyjny plac Pragi był miejscem historycznych wydarzeń
Dziś szeroki, długi plac zabudowany jest reprezentacyjnymi budynkami a jego perspektywę zamyka konny pomnik św. Wacława, patrona miasta, zaś za nim rozpościera się wspaniały widok na imponującą bryłę neorenesansowego Muzeum Narodowego. W wielu budynkach wzdłuż placu mieszczą się hotele (m. in. piękny secesyjny Grand Hotel Europa z malowanymi elementami fasady), restauracje i sklepy, a w jednym z nich córka została porwana do tańca przez sprzedawcę, to tym jak weszłyśmy tam tanecznymi krokami w rytm rozbrzmiewającej muzyki salsy...
Pomnik św. Wacława, pod którym zbierali się prażanie, dokonując Aksamitnej Rewolucji w 1989 roku
Pomnik konny św. Wacława i znajdujące się za nim Muzeum Narodowe
Plac zabudowany jest dookoła wspaniałymi kamienicami XIX-wiecznymi
Pałac pod hełmami i secesyjny hotel Europa
Kamienica Wiehla utrzymana jest w stylu neorenesansowym z kolorowym secesyjnym sgraffiti
Ta piękna kamienica stoi na rogu placu i ulicy Jindřišskiej
W sklepie muzycznym Asia została porwana do tańca przez gorącego, latynoamerykańskiego sprzedawcę
Kierując się z placu ulicą Jindřisską w stronę Starego Miasta dochodzi się do XIV-wiecznego kościoła św. Jindřicha i Kunhuty, który jest gotyckim kościołem farnym Nowego Miasta. Samotnie stojąca wieża tego kościoła jest najwyższą spośród praskich obiektów tego typu – ma 62 m, sam jej hełm ma 32 m. Została dobudowana później obok głównej świątyni, gdyż właściwa wieża kościoła nie była w stanie unieść ciężaru dzwonów. Dziś można tu wysłuchać kurantów na 10 dzwonków i zwiedzić Muzeum Wież Praskich.
Kościół św. Jindřicha a sv. Kunhuty jest gotyckim kościołem farnym Nowego Miasta
Pochodzi z połowy XIV wieku
Samotnie stojąca wieża kościoła jest najwyższą spośród praskich obiektów tego typu
Kamienice Nowego Miasta
Niedaleko zwraca uwagę swą oryginalnością synagoga Jubiliejni z początków XX wieku. Architekt Richter nadał jej wspaniały secesyjny wygląd połączony z elementami orientalnego stylu mauretańskiego.
Synagoga Jubiliejni z początków XX wieku jest unikalnym połączeniem stylów secesji i stylu mauretańskiego
Dom Ludowy - dawny pałac księcia Losyů z Losinthalu.
Pierwotnie barokowy, został odbudowany w stylu klasycystycznym po pożarze w połowie XVIII wieku
Idąc na zachód od Wacławskich Namesti możemy dostać się do drugiego placu Nowego Miasta, Karlowych Namesti, którego środek zajmuje miły park z fontannami i rzeźbami. Wiele budowli dookoła placu należy do Uniwersytetu Karola, najstarszego uniwersytetu w Europie centralnej.
Kierując się dalej ulicą Resslową w kierunku Wełtawy, dochodzimy obok barokowego kościoła św. Cyryla i Metodego, który służył w czasie II wojny światowej za miejsce ostatniej walki żołnierzy ruchu oporu po ich udanym zamachu na hitlerowskiego protektora Czech i Moraw, do bardzo ciekawego obiektu. Tańczący dom przy Rašinowym Nabřezi w postaci wtulonych w siebie dwóch budynków, przypomina prażanom tańczącą parę.
Ulica Resslowa i kościół św. Cyryla i Metodego, będący obecnie kościołem prawosławnym
Tańczący dom przy ulicy Rašinowo Nabřezi
Stąd wzdłuż rzeki prowadzi ruchliwa nabrzeżna arteria, Rašinowe Nabřezi w jedna stronę i Masarykowe Nabřezi w drugą, a wspaniałe budynki postawione wzdłuż tych ulic tworzą niezapomnianą panoramę Nowego Miasta, widoczną z drugiego brzegu Wełtawy i z wyspy Słowiańskiej.
Imponujące budynki przy nabrzeżu Masarykowa
Niby podobne, a każda inna
Kamienice Nowego Miasta widoczne z wyspy Słowiańskiej (Slowanski Ostrov)
Wyspa Słowiańska: plac zabaw i budynek, w którym praska burżuazja organizowała najsłyniejsze bale
Ukoronowaniem tej panoramy jest imponująca bryła Teatru Narodowego, będącego symbolem czeskiego odrodzenia narodowego. Wybudowany ze składek społeczeństwa w II połowie XIX wieku, spłonął na kilka dni przed oficjalnym otwarciem, ale szybko został odbudowany na nowo. Przy jego wykończeniu pracowali najlepsi czescy artyści.
Teatr Narodowy jest wizytówką Nowego Miasta - jest najwspanialszą budowlą w panoramie Pragi od strony rzeki
Ten wspaniały budynek z końca XIX wieku spłonął na kilka dni przed oficjalnym otwarciem i od razu został odbudowany
Drugim wspaniałym budynkiem, wyróżniającym się w panoramie Pragi od strony Wełtawy jest Rudolfinum, leżące już w obrębie dzielnicy Józefów, na placu Jana Palacha. Ten wybitny XIX-wieczny budynek, ozdobiony na balustradzie tarasu kolekcją rzeźb słynnych czeskich, austiackich i niemieckich kompozytorów i artystów, posiada kilka sal koncertowych i pełni funkcję filharmonii
Rudolfinum jest wizytówką Józfowa
Położony na północ od Starego Miasta Józefów był przez kilkaset lat dzielnicą żydowską, funkcjonującą do końca XIX wieku jako getto. Wtedy to władze miejskie postanowiły wyburzyć getto i wybudować istniejące obecnie okazałe gmachy w stylu charakterystycznym dla tej epoki. Po dawnym miejscu, zamieszkiwanym przez żydowską gminę, pozostały synagogi, ratusz i cmentarz, licznie odwiedzane teraz nie tylko przez izraelskie wycieczki, ze względu na dobry stan zachowanych zabytków interesującej kultury hebrajskiej. A legendy o Golemie stworzonym przez rabbiego Löwa nadają tym miejscom aurę tajemnicy.
Ulice współczesnego Józefowa zachwycają szeregami neobarokowych, neogotyckich lub secesyjnych domów. Długo można przechadzać się nimi i podziwiać detale elewacji.
Skrzyżowanie Szerokiej i Paryskiej
Dom z rzeźbą na rogu Szerokiej i Paryskiej
Trzeba było mieć fantazję, aby tworzyć takie domy...
Spacery po Józefowie
W centralnej części Józefowa istnieje kilka żydowskich synagog. Najstarszą z nich jest synagoga Staro- Nowa, zbudowana w XIII wieku i pełniąca swą religijną funkcję do dziś. Przetrwała ona pożary i kilka żydowskich pogromów. W innych synagogach przechowywane są muzealne eksponaty kultury hebrajskiej.
Pozłacany dom przy synagodze
Trzynastowieczna synagoga Staronowa jest jednym z najstarszych tego typu obiektów w Pradze
Bardzo ciekawym miejscem jest cmentarz żydowski, będący miejscem pochówku przez 300 lat. Zobaczyć tu można macewy wielu rabinów, uczonych, chowanych tu do końca XVIII wieku.
Budynki cmentarza żydowskiego: sala obrzędowa i wejście
Ratusz żydowski jest obecnie siedzibą Rady Religijnych Gmin Żydowskich. Zbudowany w XVI wieku, otrzymał 200 lat później barokowy wystrój. Budynek wieńczy charakterystyczna drewniana wieża zegarowa. Drugi zegar, znajdujący się poniżej, ma hebrajską tarczę ze wskazówkami poruszającymi się w odwrotnym kierunku.
Ratusz gminy żydowskiej ma drewnianą wieżę zegarową
Powrót do strony o Pradze
Powrót do strony głównej o podróżach
