logo

Paryż - 2009

Po tak intensywnych wrażeniach należało wreszcie odpocząć, więc udaliśmy się na obiad w okolice Centrum Pompidou. Budynek centrum zdobył już swoją sławę dzięki kontrowersyjnemu wyglądowi. Został zaprojektowany tak, że wszystkie ciągi instalacyjne i komunikacyjne zostały wyrzucone na zewnątrz budynku, aby wnętrze pozostawić na ekspozycje sztuki nowoczesnej. W okolicach centrum znajdują się ciekawe sklepy z pamiątkami i książkami a na placu przed centrum stale odbywają się jakieś spektakle uliczne i happeningi, dzięki czemu jest on oblegany przez ludzi.

Centrum Pompidou
Centrum Pompidou

Paryż - przed Centrum Pompidou   akrobaci
Na placu przed centrum pan z parasolem zamarł bez ruchu ale za to żongler porusza się bardzo sprawnie

Z tyłu budynku centrum rozciągają się sadzawki z kapitalnymi, wielce oryginalnymi fontannami: niektóre przypominają wehikuły, rodem z powieści fantastycznych Juliusa Verne`go a inne - wytwory współczesnej sztuki prymitywnej.

basen w Centrum Pompidou
Basen z fontannami

fontanny   rzeźba w Centrum Pompidou
Żelazna langusta i kolorowy, ażurowy ptak

oryginalny budynekCentrum Pompidou   ja w Paryżu
Przed centrum Pompidou ja również dałam się ponieść temperamentowi

kościół Św. Mederyka




   Tam też rzucił mi się w oczy bok gotyckiego kościoła, który w ogóle nie pasował do nowoczesnego, kipiącego życiem placu. A nawet stanowił z nim tak wielki kontrast, że stanęłam zaskoczona. Ciemne stare mury i przypory budynku sprawiały wrażenie ponurych a nawet mrocznych; kamienne gargulce spoglądały w dół złowieszczo a w surowe ściany gdzieś wysoko w łuk przyporowy wczepiało się nieśmiało rachityczne drzewko. Świątynia sprawiła na mnie wrażenie groźne a jednocześnie tak fascynujące, że poczułam silny imperatyw zajrzenia do środka.

Łuki przyporowe   świątynia Św. Mederyka - przypory
Łuki przyporowe, stanowiące podłoże dla drzewka, które wyrosło wysoko nad ziemią

Paryż  - świątynia Św. Mederyka
Gotycka świątynia Św. Mederyka

fasada   gargulec

foto - fasada
Fasada kościoła

Wnętrze potwierdziło tylko moje pierwsze odczucie: wyniosła, przyciemniona nawa, oświetlona jedynie kilkoma świecami i rozproszonym światłem wpadającym przez wysoko umieszczone witraże, surowość emanująca z zimnych kolumn i ścian, odgradzających od świata zewnętrznego, wszechogarniająca cisza. Podkreślona płomieniami sylwetka Chrystusa rozpiętego na krzyżu. To nie jest kościół, w którym możemy oczekiwać radosnego spotkania z Bogiem, to świątynia, w której należy się o możliwość tego spotkania żarliwie pomodlić.

Nawa główna
Nawa główna kościoła Św. Mederyka
prezbiterium        kolumny
Prezbiterium, wyniosłe i surowe z pięknymi stylowymi sklepieniami

foto - witraże

płaskorzeźba         ambona

gotyckie sklepienia

Zainteresowana znaleziskiem, spytałam o niego później naszego przewodnika Darka, który stwierdził, że jest to szesnastowieczny kościół Św. Mederyka, zbudowany w miejscu wcześniejszego opactwa. Jest on autentycznie stary, gdyż jako jeden z nielicznych paryskich kościołów nie został zniszczony w czasie rewolucji francuskiej. Na organach grał tu w XIX wieku kompozytor Camille Saint-Saëns – nic dziwnego, nastrój tego miejsca aż prosi o tworzenie tu muzyki romantycznej. Również i dziś odbywają się tu koncerty organowe.
Dalej przespacerowaliśmy się z Darkiem przez modną i drogą dzielnicę Les Halles, spoglądając w prześwicie ulicy na wieżę kościoła Św. Jakuba, która jako jedyna ocalała po zburzeniu go w czasie rewolucji francuskiej. W XVII w. Pascal przeprowadzał w niej doświadczenia z ciśnieniem atmosferycznym.

>Wieża św. Jakuba
Wieża św. Jakuba za mną

Trochę dalej wyszliśmy na szeroką otwartą przestrzeń zabudowaną futurystycznymi pawilonami wtopionymi w pięknie ukształtowaną zieleń. To ciekawe, ładne miejsce, stanowiące dziś centrum handlowe Les Halles jeszcze niedawno było zaniedbanym starym cmentarzyskiem po jednej z szalejących w dawnych wiekach epidemii. Szczątki ludzkie zostały poddane ekshumacji i złożone we wspólnej mogile a teren zrewitalizowano budując tu modernistyczne pawilony. Ponieważ część z nich schowana jest pod ziemią, nie zasłaniają widoku na potężną, imponującą bryłę średniowiecznego kościoła Św. Eustachego, w którym odbyły się pogrzeby La Fontaine`a i Moliera oraz prawykonania religijnych kompozycji symfonicznych Berlioza i Liszta.

kościół św. Eustachego
Nowoczesne Les Halles z gotyckim kościołem św. Eustachego

Paryż - Les Halles
Pod ogrodami Les Hales pobudowano centrum handlowe

modna dzielnica   szklany łącznik

Paryż - kościół  Św. Eustachego
Wspaniała bryła kościoła Św. Eustachego

Powrót do strony głównej o Paryżu





Odnośniki:

Blaise Pascale – francuski XVII-wieczny filozof, matematyk i fizyk położył zasługi zarówno dla rozwoju fizyki (sformułował prawo Pascala dotyczące ciśnienia w cieczach), jak i matematyki (udowodnił twierdzenie Pascala, dotyczące krzywej stożkowej i założył podwaliny pod rachunek prawdopodobieństwa) , ale również przysłużył się do rozwoju informatyki, na 3 wieki przed jej wyodrębnieniem jako osobnej dziedziny nauki, konstruując maszynę sumującą! Na jego cześć nazwano jednostkę ciśnienia i język programowania, jeszcze do niedawna bardzo popularny ... z powrotem

mail