Kreta i Santorini - 2005

Nasz tygodniowy wypad z córką na Kretę pozwolił nam nie tylko poznać walory turystyczne tej wyspy, ale też jej odrębność historyczno - kulturalną. Kreta - największa grecka wyspa na Morzu Jońskim jest kolebką kultury minojskiej – najstarszej kultury w Europie. Związane jest z nią wiele mitów greckich, które czytaliśmy w dzieciństwie: o królu Minosie, labiryncie, który zbudował Dedal i więzionym w nim Minotaurze, o dzielnym Tezeuszu i sprytnej Ariadnie. To tu przywiózł Zeus porwaną przez siebie Europę, czego dopuścił się, ukrywając się pod postacią byka – stąd też byk jest częstym elementem zdobnictwa minojskiego. Istnieją również teorie, że Kreta była niegdyś częścią zaginionej Atlantydy, której resztę pochłonęło morze na skutek wybuchu wulkanu na Santorini.

Zamieszkaliśmy w małym, przytulnym hoteliku, w bungalowie wśród krzewów tamaryszku, kwitnących na różowo bugenwilli, czerwonych i białych hibiskusów i kremowych oleandrów. Od morza oddzielał nas tylko basen i restauracja, toteż przyjęliśmy system, że wieczorami po powrocie z wycieczek kąpiemy się w morzu, potem idziemy dopluskać się do basenu i na koniec na kolację. Jedzenie było pyszne, typowo greckie.

    
Piękny hotelowy ogród

  
Przy basenie

  
Czasami w morzu moczyliśmy tylko nogi

    
Asia lubi pływać w basenie

    
Koło naszego bungalowu kwitła masa śródziemnomorskich krzewów

Mieszkaliśmy niedaleko Rethymnonu, więc wpadaliśmy tam na spacery, połączone z degustacją jakiejś sałatki lub lodów, włócząc się po uroczym Starym Mieście, które zachowało koloryt z czasów weneckiego i tureckiego panowania: wąskie domki z kamiennymi, często rzeźbionymi weneckimi portalami i artystycznie kutymi kratami i bramami oraz drewniane tureckie balkony i okiennice. Kreta znalazła się pod panowaniem weneckim od początku XII w. do połowy wieku XV, kiedy to na 400 lat ziemie greckie zostały wzięte w turecką niewolę przez Imperium Osomańskie - stąd też tyle naleciałości wenecko - tureckich w architekturze tej wyspy.

    
Niektóre domy zachowały do dziś stylistykę turecką i charakterystyczne drewniane balkony

    
Kamienne weneckie portale

              
Antyczna fontanna

               

               
Palmy daktylowe

Nad miastem góruje forteca z czasów weneckich, której celem była ochrona portu i miasta od strony morza. Na jej terenie, wśród rozgrzanych słońcem opuncji i roztaczających żywiczny zapach pinii, zachował się zarówno meczet turecki jak i greckokatolicki kościółek.

Wenecka forteca jest wizytówką Rethymnonu

    

    
Wśród kwitnacych krzewów i owocujących opuncji i w pełnym słońcu...

    
Greckokatolicki kościółek


Wnętrze kościólka


Meczet

Z portu odbyliśmy jednego dnia krótką przejażdżkę po morzu „statkiem pirackim” do jaskiń Zeusa, połączoną z kąpielą na pełnym morzu, z której to atrakcji odważyła się skorzystać tylko córka, wzbudzając aplauz reszty pasażerów swoim skokiem w morskie odmęty prosto z burty statku.

   
Piracka krypa w całej okazałości


Forteca od strony morza

    

   
Bardzo lubimy pływać po morzu, zwłaszcza gdy mocniej kołysze

   
Asia jako jedna z nielicznych zażyła kąpieli na pełnym morzu

    
Mocno wiało, co widać po moich włosach

Naturalnie w trakcie pobytu urządzaliśmy sobie całodzienne wypady do różnych ciekawych miejsc.

   Wenecka Chania

   Haraklion - miasto króla Minosa

   Samaria - najdłuższy wąwóz w Europie

   Bajkowa Santorini

Powrót do strony głównej o podróżach